یادنامه‌ای برای حسین فاطمی
امروز 19 آبان است. 64 سال پیش حسین فاطمی به ضرب گلوله اعدام شد. بنابرگفته‌های محمد مصدق، پیشنهاد ملی شدن صنعت نفت نخستین بار توسط حسین فاطمی داده شده. وی در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشوده بود و از سنین نوجوانی وارد فعالیت مطبوعاتی شده بود.
وزن سیاسی وی چپ و چپ میانه بود. او با این که با حزب توده اختلاف نظر داشت، اما عضو آن جبهه بود. او یک بار توسط اعضای جبهه‌ی فدائیان اسلام مورد سوء قصد قرار گرفته و در این باره گفته:
«برای جامعه و ملتی که می‌خواهد زنجیرهای گران بندگی و غلامی را پاره کند، این‌طور رنج‌ها و جان سپردنها و قربانی دادن‌ها باید امری عادی و بسیار ساده تلقی شود. تنها آتش مقدسی که باید در کانون سینه‌ی هر جوان ایرانی برای همیشه زبانه بکشد این آرزو و آرمان بزرگ و پاک است که جان خود را در راه رهایی جامعه و نجات ملت خود از چنگال استعمار و فقر و بدبختی و ظلم و جور بگذارد»
وی پس از کودتا برای مدتی متواری می‌شود اما این تلاش و تکاپو دیری نمی‌پاید. وی پس از دستگیری به صورت ناجوانمردانه و در دادگاهی غیرعلنی به اعدام محکوم شده و 42 روز بعد، در بستر بیماری و به ضرب سه گلوله کشته می‌شود.
میراث وی تلاش برای آزادی و استقلال است، تلاشی که تا امروز هم ادامه دهنده‌اش هستیم. بنا به گفته‌های همسرش، وی از طرفداران حقوق زنان بود. وی قبل از اعدام گفته:
ما سه سال در این کشور حکومت کردیم و یک نفر از مخالفان خود را نکشتیم برای آنکه ما نیامده بودیم برادرکشی کنیم ما برای آن قیام کردیم که ایران را متحد کرده و دست خارجی را از کشور کوتاه کرده و معتقد بودیم اگر در گذشته بعضی از هم وطنان ما در اثر فشار اجانب تحت نفوذ آن‌ها قرار گرفته‌اند و منویات آن‌ها را اجرا کرده‌اند، بعد از آنکه به نهضت استقلال نائل شدیم رویه سابق را ترک خواهند گفت ولی افسوس که عاقبت گرگ زاده گرگ شود.
پس به یاد آزادی، به یاد استقلال و به یاد حسین فاطمی ...
توصیه می‌کنم این پادکست درباره‌ی حسین فاطمی را در شنوتو بشنوید...