رادیو می و آغاز مسیری جدید
سلام! خیلی وقت بود که با شما خودمانی صحبت نکرده بودم. همیشه بین من و شما فیلتری بود که من رو رسمی میکرد و شما رو خسته. واقعیت قضیه اینه که من از این به بعد خیلی کم خواهم نوشت و شخصیتر و با زبان خودمونیتر و عوضش حرفهای جدیمو نگه میدارم برای رادیو می. پادکست جدید من که قراره به صورت گاهنامه و به دو صورت نوشتاری و شنیداری منتشر بشه. مسلماً این پایان راه وبلاگنویسی من نخواهد بود و باز هم خواهم نوشت، ولی با بسامد کمتر. حس میکنم نوشتار، در فرم رسمی که من خیلی دوستش دارم و میبینم که متاسفانه در حال مرگه، جذابیتی نداره و مردم دیگه علاقهای به خوندن متنهای بیشتر از دو سطر ندارن. حتی نمیدونم که این متن رو برای کی و چی مینویسم. ولی اگر شمایی که حرفای من رو میخونی به اینجای متن رسیدی، بهت تبریک میگم. امیدوارم قدر وبلاگ و تکست خوندن کتاب هم بخونی.
رادیو می تلاش منه برای گسترش دادن اندیشه و تفکر در بعد جدیدی از ارتباط. رادیو می برای ذهنهاییه که دوست دارن قلقلکشون بدم و اندک دانشی که دارم رو در اختیارشون قرار بدم.
شما میتونید نسخههای نوشتاری رادیو می رو از طریق انتشارات ویرگول رادیو می دریافت کنید. تلاشم بر این بوده که متنها سنگین نباشن و اگر حس میکنید متنها برای شما سنگینند، نسخهٔ شنیداری برای شماست. شما میتونید نسخهٔ شنیداری (یا همون صوتی) رادیو می رو از طریق تلگرام، انکر، اسپاتیفای، کستباکس، گوگل پادکست و هر جای دیگری که پادکست توش منتشر میشه دریافت کنید.
اگر حس میکنید شما هم دغدغهمندید و علاقهمند به تولید محتوا، میتونیم با همدیگه همکاری داشته باشیم. :)
- ۹۹/۰۷/۲۶
فکر می کنم حتی مسیر مشابهی هم داریم طی می کنیم.
من از هنر شروع کردم به مهندسی رسیدم و مدتی زیادی در آن قوطه ور شدم. حالا فلسفه و جامعه شناسی عمده مطالعاتم را در کنار مهندسی تشکیل می دهد.
شاید اگر همین روند را برعکس طی کرده بودم مخلوقاتی شگرف امروز پدید می آوردم.
اگر دوست داشتی من هم علاقه ی زیادی به تولید محتوای صوتی دارم. هم قدم شویم ؟